ADAM MYJAK

ADAM MYJAK to jeden z najwybitniejszych polskich rzeźbiarzy współczesnych. Artysta zadebiutował w 1970 roku, a wkrótce po tym wyjechał na stypendium im. Wilhemla Lehmbrucka. Był  wieloletnim Rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Za swoją twórczość otrzymał liczne nagrody w Polsce i na świecie.

ADAM MYJAK to jeden z najwybitniejszych polskich rzeźbiarzy współczesnych. Artysta zadebiutował w 1970 roku, a wkrótce po tym wyjechał na stypendium im. Wilhemla Lehmbrucka. Był  wieloletnim Rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Za swoją twórczość otrzymał liczne nagrody w Polsce i na świecie.

Adam Myjak podjął studia na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie w 1965 roku. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1971 r. Rok później rozpoczął pracę pedagogiczną na macierzystym wydziale.

W 1990 roku otrzymał tytuł profesora. Prowadzi pracownię Rzeźby na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jest kierownikiem Zakładu Rzeźby na Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie. Wspólnie z Dyrektorem Teatru Wielkiego – Opery Narodowej Waldemarem Dąbrowskim prowadzi Galerię „Opera” w Teatrze Wielkim. Prof. Adam Myjak został trzykrotnie wybierany na podwójne kadencje rektora (1990–1996; 1999–2005; 2012-2020). W latach 70. był redaktorem artystycznym miesięcznika „Nowy Wyraz.”

Artysta spędził lata 1979–1981 na stypendium im. Wilhelma Lehmbrucka w Niemczech. W połowie lat 80. cyklem w Jego twórczości stały się kroczące, wydłużone, ażurowe „Figury”.

Zdobył liczne nagrody w konkursach krajowych i międzynarodowych. Poza rzeźbą, medalierstwem, któremu poświęcał się zwłaszcza na początku swej drogi twórczej, ma w swym dorobku projekty i realizacje monumentalne, podejmowane często z prof. Antonim Januszem Pastwą (kwadryga na Teatrze Wielkim, odsłonięta 3 V 2002). Jest autorem pomnika Homo Homini w Kielcach poświęcony zamachowi na budynki World Trade Center w Nowym Jorku odsłonięty w 2006 roku.

Na swoim koncie ma ponad 100 wystaw indywidualnych, zarówno w kraju, jak i poza jego granicami. Pokazywał swoje prace na indywidualnych wystawach m.in. w Galerii Narodowej Zachęta w Warszawie (dwukrotnie: w 1993 i 2005), Muzeum im. Wilhelma Lehmbrucka w Duisburgu (1981), Muzeum w Bochum (1989), Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (1993, 2007, 2015), Muzeum Okręgowym w Sandomierzu (2016), Muzeum Jana Pinsla Lwowska Narodowa Galeria Sztuki im. B.G. Woźnickiego (2017), Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie (2017/2018).

We wrześniu 2005 otrzymał najwyższe odznaczenie za zasługi dla kultury – Złoty Medal Gloria Artis. W 2009 został członkiem Polskiej Akademii Umiejętności.

W 2013 roku w Europejskim Centrum Muzyki im. Krzysztofa Pendereckiego powstała stała Galeria Rzeźb Adama Myjaka, w której eksponowane są prace 10 rzeźb podarowanych przez autora. W 2014 w Ośrodku Praktyk Teatralnych w Gardzienicach powstała stała Galeria Rzeźb.

Jest twórcą popiersia Krzysztofa Pendereckiego (2013), Premiera Tadeusza Mazowieckiego (2014) i autorem medalu Jana Ekiera na zlecenie MKiDN. Artysta został wyróżniony tytułem Honorowego Obywatela Międzyzdrojów (2013), Mrągowa (2014), Sandomierza (2016).

W kwietniu 2017 otrzymał nagrodę główną w konkursie WAWRZYN OLIMPIJSKI 2016 za rzeźbę Jeździec; we wrześniu 2019 nagrodę specjalną Dzieło życia, za całokształt dorobku artystycznego, przyznaną przez Samorząd Województwa Mazowieckiego.

Zapytaj o dostępne prace

Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
Warszawa- Bruksela

Adam Myjak podjął studia na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie w 1965 roku. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1971 r. Rok później rozpoczął pracę pedagogiczną na macierzystym wydziale.

W 1990 roku otrzymał tytuł profesora. Prowadzi pracownię Rzeźby na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jest kierownikiem Zakładu Rzeźby na Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie. Wspólnie z Dyrektorem Teatru Wielkiego – Opery Narodowej Waldemarem Dąbrowskim prowadzi Galerię „Opera” w Teatrze Wielkim. Prof. Adam Myjak został trzykrotnie wybierany na podwójne kadencje rektora (1990–1996; 1999–2005; 2012-2020). W latach 70. był redaktorem artystycznym miesięcznika „Nowy Wyraz.”

Artysta spędził lata 1979–1981 na stypendium im. Wilhelma Lehmbrucka w Niemczech. W połowie lat 80. cyklem w Jego twórczości stały się kroczące, wydłużone, ażurowe „Figury”.

Zdobył liczne nagrody w konkursach krajowych i międzynarodowych. Poza rzeźbą, medalierstwem, któremu poświęcał się zwłaszcza na początku swej drogi twórczej, ma w swym dorobku projekty i realizacje monumentalne, podejmowane często z prof. Antonim Januszem Pastwą (kwadryga na Teatrze Wielkim, odsłonięta 3 V 2002). Jest autorem pomnika Homo Homini w Kielcach poświęcony zamachowi na budynki World Trade Center w Nowym Jorku odsłonięty w 2006 roku.

Na swoim koncie ma ponad 100 wystaw indywidualnych, zarówno w kraju, jak i poza jego granicami. Pokazywał swoje prace na indywidualnych wystawach m.in. w Galerii Narodowej Zachęta w Warszawie (dwukrotnie: w 1993 i 2005), Muzeum im. Wilhelma Lehmbrucka w Duisburgu (1981), Muzeum w Bochum (1989), Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (1993, 2007, 2015), Muzeum Okręgowym w Sandomierzu (2016), Muzeum Jana Pinsla Lwowska Narodowa Galeria Sztuki im. B.G. Woźnickiego (2017), Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie (2017/2018).

We wrześniu 2005 otrzymał najwyższe odznaczenie za zasługi dla kultury – Złoty Medal Gloria Artis. W 2009 został członkiem Polskiej Akademii Umiejętności.

W 2013 roku w Europejskim Centrum Muzyki im. Krzysztofa Pendereckiego powstała stała Galeria Rzeźb Adama Myjaka, w której eksponowane są prace 10 rzeźb podarowanych przez autora. W 2014 w Ośrodku Praktyk Teatralnych w Gardzienicach powstała stała Galeria Rzeźb.

Jest twórcą popiersia Krzysztofa Pendereckiego (2013), Premiera Tadeusza Mazowieckiego (2014) i autorem medalu Jana Ekiera na zlecenie MKiDN. Artysta został wyróżniony tytułem Honorowego Obywatela Międzyzdrojów (2013), Mrągowa (2014), Sandomierza (2016).

W kwietniu 2017 otrzymał nagrodę główną w konkursie WAWRZYN OLIMPIJSKI 2016 za rzeźbę Jeździec; we wrześniu 2019 nagrodę specjalną Dzieło życia, za całokształt dorobku artystycznego, przyznaną przez Samorząd Województwa Mazowieckiego.

Zapytaj o dostępne prace

Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
Warszawa- Bruksela

WYBRANE PRACE

GŁOWY I FIGURY

Profesor Adam Myjak stworzył swój charakterystyczny język artystyczny. Syntetyczne formy cechuje duża ekspresyjność.
Prezentowane przez Galerię Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej rzeźby pochodzą z najbardziej rozpoznawalnego cyklu jakim są „Głowy”.
Zastosowany przez twórcę materiał, stal nierdzewna, działa jak lustro- otoczenie i odbiorca stają się integralną, choć efemeryczną częścią dzieła.
Tak opracowane medium sprawia, że i rzeźba wchodzi w interakcję z otoczeniem i otoczenie z rzeźbą, wzajemnie uzupełniając się. Załamania „Głów” przyjmują na
siebie obraz otoczenia i „interpretują” je w swój własny sposób, jak gdyby wchodziły w polemikę z pytaniem, czy percepcja rzeczywistości jest relatywna. Czytane jako portrety, prace Myjaka stanowią raczej zapis tego co wewnętrzne, są wiecznym uchwyceniem sekundy, w której grymas wyraża daną emocję.
Kluczem do tak rozumianych konterfektów jest zatem wrażliwość odbiorcy. W rzeźbach profesora język metafory przeplata się z językiem figuratywnym i portrety postaci mogą być nośnikami naszych własnych emocji, jeśli tylko podejmiemy proponowaną przez artystę synestetyczną grę, w której patrząc, możemy nasłuchiwać siebie. 
Profesor Adam Myjak stworzył swój charakterystyczny język artystyczny. Syntetyczne formy cechuje duża ekspresyjność.
Prezentowane przez Galerię Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej rzeźby pochodzą z najbardziej rozpoznawalnego cyklu jakim są „Głowy”.
Zastosowany przez twórcę materiał, stal nierdzewna, działa jak lustro- otoczenie i odbiorca stają się integralną, choć efemeryczną częścią dzieła.
Tak opracowane medium sprawia, że i rzeźba wchodzi w interakcję z otoczeniem i otoczenie z rzeźbą, wzajemnie uzupełniając się. Załamania „Głów” przyjmują na
siebie obraz otoczenia i „interpretują” je w swój własny sposób, jak gdyby wchodziły w polemikę z pytaniem, czy percepcja rzeczywistości jest relatywna. Czytane jako portrety, prace Myjaka stanowią raczej zapis tego co wewnętrzne, są wiecznym uchwyceniem sekundy, w której grymas wyraża daną emocję.
Kluczem do tak rozumianych konterfektów jest zatem wrażliwość odbiorcy. W rzeźbach profesora język metafory przeplata się z językiem figuratywnym i portrety postaci mogą być nośnikami naszych własnych emocji, jeśli tylko podejmiemy proponowaną przez artystę synestetyczną grę, w której patrząc, możemy nasłuchiwać siebie. 

NAGRODY I WYRÓŻNIENIA

Pierwsze sukcesy artystyczne Adam Myjak zaczął odnosić już w czasach studiów. Zdobył wówczas I nagrodę za „Najlepszą pracę roku 1967 studentów Warszawy” – rzeźba. W 1968 otrzymał nagrody za rzeźbę i rysunek w ogólnopolskim konkursie o tematyce wojskowej. W 1970 został uhonorowany III nagrodą w ogólnopolskim konkursie na dzieło plastyczne o tematyce kopernikowskiej. W 1971 otrzymał II nagrodę w ogólnopolskim konkursie „Człowiek, praca, środowisko” oraz  II nagrodę za rzeźbę „Stary aktor”. W  1972 zdobył I i II nagrodę w konkursie na medal kopernikowski, I nagrodę i wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie medalierskim z okazji XXX- lecia LWP oraz brązowy medal na III Festiwalu Sztuk Pięknych. W 1973 przyznano mu srebrny medal na IV Festiwalu Sztuk Pięknych. W 1979 artysta został laureatem nagrody Hiszpańskiej Federacji Żeglarskiej za rzeźbę „Żagiel” na VII Międzynarodowym Biennale „Sport w sztukach pięknych” w Barcelonie. W 1983 roku opraca Myjaka zdobyła wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie na pomnik powstania warszawskiego. W 1987 autror został wyróżniony nagrodą honorową X Międzynarodowej Sztuki Krajów Nadbałtyckich (Rostock). W 1990 otrzymał Nagrodę Projektu 1989. Został także laureatem Nagrody im. Witolda Hulewicza. W 1997 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2005 został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2020 otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za osiągnięcia organizacyjne.

Pierwsze sukcesy artystyczne Adam Myjak zaczął odnosić już w czasach studiów. Zdobył wówczas I nagrodę za „Najlepszą pracę roku 1967 studentów Warszawy” – rzeźba. W 1968 otrzymał nagrody za rzeźbę i rysunek w ogólnopolskim konkursie o tematyce wojskowej. W 1970 został uhonorowany III nagrodą w ogólnopolskim konkursie na dzieło plastyczne o tematyce kopernikowskiej. W 1971 otrzymał II nagrodę w ogólnopolskim konkursie „Człowiek, praca, środowisko” oraz  II nagrodę za rzeźbę „Stary aktor”. W  1972 zdobył I i II nagrodę w konkursie na medal kopernikowski, I nagrodę i wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie medalierskim z okazji XXX- lecia LWP oraz brązowy medal na III Festiwalu Sztuk Pięknych. W 1973 przyznano mu srebrny medal na IV Festiwalu Sztuk Pięknych. W 1979 artysta został laureatem nagrody Hiszpańskiej Federacji Żeglarskiej za rzeźbę „Żagiel” na VII Międzynarodowym Biennale „Sport w sztukach pięknych” w Barcelonie. W 1983 roku opraca Myjaka zdobyła wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie na pomnik powstania warszawskiego. W 1987 autror został wyróżniony nagrodą honorową X Międzynarodowej Sztuki Krajów Nadbałtyckich (Rostock). W 1990 otrzymał Nagrodę Projektu 1989. Został także laureatem Nagrody im. Witolda Hulewicza. W 1997 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2005 został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2020 otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za osiągnięcia organizacyjne.

PRACE W ZBIORACH

Prace prof. Adama Myjaka znajdują się m.in. w zbiorach: Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu, Szczecinie, Muzeum Śląskiego w Katowicach, Muzeum w Bochum, Muzeum Lehmburcka w Duisburgu, galerii BWA, zbiorach prywatnych krajowych i zagranicznych.

Prace prof. Adama Myjaka znajdują się m.in. w zbiorach: Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu, Szczecinie, Muzeum Śląskiego w Katowicach, Muzeum w Bochum, Muzeum Lehmburcka w Duisburgu, galerii BWA, zbiorach prywatnych krajowych i zagranicznych.

WYSTAWA W GALERII OPERA TEATRU NARODOWEGO W WARSZAWIE

17/12/2022 – 05/03/2023

Nowa figuracja w twórczości Adama Myjaka to znakomity przyczynek na otwarcie kolejnego sezonu wystaw w Galerii Opera. Wewnętrzny świat emocji i kwestia istoty człowieczeństwa, tak jak w Peterze Grimesie czy Marii de Buenos Aires – premierach 2022/2023 na scenach Opery Narodowej, zderzane są w niej z próbą znalezienia języka do opowiedzenia rzeczywistości. Prawdziwej, niepokrytej pudrem czy lukrem. W sposób przedstawiający, ale ze względu na niematerialność naszych procesów psychicznych nie do końca rzeczywisty. Pytany o to, czy we współczesnej sztuce piękno się już skończyło artysta odpowiada, że bez względu na czasy, w takiej czy innej formie jest ono obecne w twórczości, a jego poszukiwanie to jeden z jej głównych filarów. Jak rozumiemy je dzisiaj? We współczesności, której często zarzuca się kwestionowanie piękna, to raczej próba jego znalezienia w dramaturgii przeżyć zamiast w urokliwym landszafciku. To odkrywanie go w zachowanej godności osoby cierpiącej czy ludzkiej szlachetności w kontakcie z tragedią. Podskórne lęki i obawy – powody, dla których de facto szukamy kontaktu ze sztuką, to tematy odzwierciedlane przez Adama Myjaka w twarzach i całych ludzkich figurach, które obecne są w jego twórczości od samego początku. Ich deformacja, daleka jednak od abstrakcyjności i przerysowana ekspresyjność, to opowiadanie ludzkiej natury w jej złożoności, z całym wewnętrznym bagażem. Od dramatu wynikającego z samego faktu istnienia aż do blasku, jaki zdarza nam się odczuwać w chwilach ekstazy i uniesienia.

( materiały organizatrora)

Nowa figuracja w twórczości Adama Myjaka to znakomity przyczynek na otwarcie kolejnego sezonu wystaw w Galerii Opera. Wewnętrzny świat emocji i kwestia istoty człowieczeństwa, tak jak w Peterze Grimesie czy Marii de Buenos Aires – premierach 2022/2023 na scenach Opery Narodowej, zderzane są w niej z próbą znalezienia języka do opowiedzenia rzeczywistości. Prawdziwej, niepokrytej pudrem czy lukrem. W sposób przedstawiający, ale ze względu na niematerialność naszych procesów psychicznych nie do końca rzeczywisty. Pytany o to, czy we współczesnej sztuce piękno się już skończyło artysta odpowiada, że bez względu na czasy, w takiej czy innej formie jest ono obecne w twórczości, a jego poszukiwanie to jeden z jej głównych filarów. Jak rozumiemy je dzisiaj? We współczesności, której często zarzuca się kwestionowanie piękna, to raczej próba jego znalezienia w dramaturgii przeżyć zamiast w urokliwym landszafciku. To odkrywanie go w zachowanej godności osoby cierpiącej czy ludzkiej szlachetności w kontakcie z tragedią. Podskórne lęki i obawy – powody, dla których de facto szukamy kontaktu ze sztuką, to tematy odzwierciedlane przez Adama Myjaka w twarzach i całych ludzkich figurach, które obecne są w jego twórczości od samego początku. Ich deformacja, daleka jednak od abstrakcyjności i przerysowana ekspresyjność, to opowiadanie ludzkiej natury w jej złożoności, z całym wewnętrznym bagażem. Od dramatu wynikającego z samego faktu istnienia aż do blasku, jaki zdarza nam się odczuwać w chwilach ekstazy i uniesienia.

( materiały organizatrora)

ODSZEDŁ WYBITNY TWÓRCA. WSPOMNIENIE PROF. ADAMA MYJAKA

DLA KOLEKCJONERÓW

PRACE ADAMA MYJAKA

W przypadku zainteresowania pracami profesora Adama Myjaka, prosimy o kontakt emailowy.

W przypadku zainteresowania pracami profesora Adama Myjaka, prosimy o kontakt emailowy.

Posiadasz na sprzedaż pracę tego artysty? Skontaktuj się z nami!

Podziel się!