ANDRZEJ FOGTT
ANDRZEJ FOGTT (ur. 1950)
W 1974 ukończył poznańską PWSSP, na której studiował w pracowniach Z. Kępińskiego i M. Abakanowicz. Początkowo jego sztukę zaliczano do „nowej figuracji”, później jednak artysta stworzył swój indywidualny język malarski. W 1984 r zdobył Grand Prix na Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie. Wtedy też reprezentował polską sztukę na Biennale w Wenecji. W 1989 stworzył projekt „Wieży Jedności Europejskiej”, mającej być światowym centrum organizacji zajmujących się pomocą humanitarną. W 2009 r. został odznaczony medalem Gloria Artis.
Brał udział w licznych wystawach m.in.: laureat VIII Festiwalu Sztuki w Zachęcie w 1979r., brał udział w wystawach Polską Sztukę Współczesną w Londynie w 1987r., w Maneżu w Moskwie1987r., w Berlinie, w Arras we Francji 2007r, Polskiej Sztuki XX Wieku w Muzeum Narodowym we Wrocławiu w 1989r. Prezentował prace w licznych wystawach indywidualnych m.in. w Narodowej Galerii Sztuki „Zachęta”.
ANDRZEJ FOGTT (ur. 1950)
W 1974 ukończył poznańską PWSSP, na której studiował w pracowniach Z. Kępińskiego i M. Abakanowicz. Początkowo jego sztukę zaliczano do „nowej figuracji”, później jednak artysta stworzył swój indywidualny język malarski. W 1984 r zdobył Grand Prix na Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie. Wtedy też reprezentował polską sztukę na Biennale w Wenecji. W 1989 stworzył projekt „Wieży Jedności Europejskiej”, mającej być światowym centrum organizacji zajmujących się pomocą humanitarną. W 2009 r. został odznaczony medalem Gloria Artis.
Brał udział w licznych wystawach m.in.: laureat VIII Festiwalu Sztuki w Zachęcie w 1979r., brał udział w wystawach Polską Sztukę Współczesną w Londynie w 1987r., w Maneżu w Moskwie1987r., w Berlinie, w Arras we Francji 2007r, Polskiej Sztuki XX Wieku w Muzeum Narodowym we Wrocławiu w 1989r. Prezentował prace w licznych wystawach indywidualnych m.in. w Narodowej Galerii Sztuki „Zachęta”.
WYBRANE PRACE ANDRZEJA FOGTTA
CYKL BRDA
„pejzaże, magnetyczne, zanurzone w zieleni, jakby przybyłe wprost z oazy Moneta, tej jedynej i wyjątkowej krainy, gdzie listowie i całe rośliny nakazują nam nurzać się w ich barwie i zapachu. Świat który Fogtt przywołuje, to w pewnym sensie prawidłowa ścieżka rozwoju artysty dojrzałego, znakomicie potrafiącego opowiadać o świecie, który nas otacza. Na początku był Chaos, Nieokiełznany Żywioł, a teraz wyłonił z niego cudowną naturę…”
Cykl „Brda” Andrzeja Fogtta obejmuje obrazy i rysunki związane z rzeką Brdą. Artysta szczególnie upodobał sobie malowanie Brdy w Borach Tucholskich. W ramach cyklu stworzył barwne impresje łączące realizm z abstrakcją.
Fogtt skupia się na kontrastowych efektach barwnych, nakładając małe plamki, nadające efekt poruszenia. Przypomina to technikę pointylizmu.
W cyklu „Brda” kolory stają się środkiem wyrazu emocji, ale też energii rzeki oraz jej otoczenia. Żywe, pulsujące i wibrujące kolory tworzą iluzję ruchu i przemijania, oddając naturę w sposób, który wykracza poza wizualną reprezentację. Intensywność barw współgra z eksperymentami artysty w nakładaniu farby, tworząc bogate i złożone powierzchnie. Grube, warstwowe pociągnięcia pędzla nadają obrazom trójwymiarowy efekt, dodając głębi i intensywności. Niekiedy zaś autor poztanawia zostawić powierzchnię papieru lub płótna nietkniętą, czystą, sugerując otwartą, nieograniczoną przestrzeń i podkreślając iluzyjność malarstwa.
Część z prac to niemal całkowicie abstrakcyjne czarno-białe obrazy. Artysta zestawia w nich kontrastowe, poziome plamy bieli i czerni, tworząc specyficzny rytm. Ograniczenie kolorystyki wzmacnia efekty światłocieniowe, a rozedrgane kształty przywodzą na myśl fale wody i odbijające się w niej światło.
dr Justyna Napiórkowska
Cykl „Brda” Andrzeja Fogtta obejmuje obrazy i rysunki związane z rzeką Brdą. Artysta szczególnie upodobał sobie malowanie Brdy w Borach Tucholskich. W ramach cyklu stworzył barwne impresje łączące realizm z abstrakcją.
Fogtt skupia się na kontrastowych efektach barwnych, nakładając małe plamki, nadające efekt poruszenia. Przypomina to technikę pointylizmu.
W cyklu „Brda” kolory stają się środkiem wyrazu emocji, ale też energii rzeki oraz jej otoczenia. Żywe, pulsujące i wibrujące kolory tworzą iluzję ruchu i przemijania, oddając naturę w sposób, który wykracza poza wizualną reprezentację. Intensywność barw współgra z eksperymentami artysty w nakładaniu farby, tworząc bogate i złożone powierzchnie. Grube, warstwowe pociągnięcia pędzla nadają obrazom trójwymiarowy efekt, dodając głębi i intensywności. Niekiedy zaś autor poztanawia zostawić powierzchnię papieru lub płótna nietkniętą, czystą, sugerując otwartą, nieograniczoną przestrzeń i podkreślając iluzyjność malarstwa.
Część z prac to niemal całkowicie abstrakcyjne czarno-białe obrazy. Artysta zestawia w nich kontrastowe, poziome plamy bieli i czerni, tworząc specyficzny rytm. Ograniczenie kolorystyki wzmacnia efekty światłocieniowe, a rozedrgane kształty przywodzą na myśl fale wody i odbijające się w niej światło.
dr Justyna Napiórkowska
CYKL KURASZEWO
ZWIERZĘTA
INNE PRACE
WYBRANE WYSTAWY ANDRZEJA FOGTTA
PRACE W ZBIORACH
Muzeum Narodowego w Szczecinie, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Kielcach, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego w Pradze, Muzeum Puszkina w Moskwie, Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, Muzeum Środkowego Nadodrza w Świdnicy, Muzeum Okręgowego w Radomiu, Muzeum Etnograficznego w Chojnicach, Muzeum w Bielsku Białej, Pinakoteki w Szczecinie, Muzeum Śląskiego w Katowicach, BWA w Warszawie, Teatru Studio w Warszawie, Uniwersytetu Humboldta w Berlinie, Instytutu Polskiego w Paryżu.
Muzeum Narodowego w Szczecinie, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Kielcach, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego w Pradze, Muzeum Puszkina w Moskwie, Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, Muzeum Środkowego Nadodrza w Świdnicy, Muzeum Okręgowego w Radomiu, Muzeum Etnograficznego w Chojnicach, Muzeum w Bielsku Białej, Pinakoteki w Szczecinie, Muzeum Śląskiego w Katowicach, BWA w Warszawie, Teatru Studio w Warszawie, Uniwersytetu Humboldta w Berlinie, Instytutu Polskiego w Paryżu.
