23 marca 2025 w wieku 99 lat zmarł profesor Franciszek Bunsch, wybitny artysta, grafik, malarz i pedagog. Artysta był wieloletnim profesorem Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Z macierzystą uczelnią związany był od czasu studiów.

Profesor Bunsch był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli krakowskiej szkoły grafiki warsztatowej. Jego twórczość, pełna odniesień i literackich inspiracji, na trwałe wpisała się w historię polskiej sztuki współczesnej.  Twórczość Franciszka Bunscha stała się reprezentatywna dla nurtu metaforycznego grafiki warsztatowej. Artysta był piewcą tradycyjnych technik, m.in. drzeworytu i miedziorytu.

Przetrwarzając watki literackie , artysta tworzył osobistą, poetycką, niekiedy oniryczną wizję, pozostającą w orbicie surrealizmu.

Był nie tylko cenionym artystą, lecz również nauczycielem, którego wieloletnia działalność dydaktyczna i organizacyjna w krakowskiej ASP miała ogromne znaczenie dla kolejnych pokoleń twórców.

Studiował malarstwo u prof. Eugeniusza Eibischa oraz grafikę pod kierunkiem profesorów Andrzeja Jurkiewicza, Ludwika Gardowskiego i Konrada Srzednickiego w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1945–1949). Następnie odbył dwuletni staż w Akademie Výtvarných Umění w Pradze (1949–1951). W 1952 roku został asystentem prof. Ludwika Gardowskiego w Pracowni Drzeworytu krakowskiej ASP, którą od 1965 roku prowadził już samodzielnie, aż do przejścia na emeryturę w 1996 roku – od 1990 roku jako profesor zwyczajny. W uczelni pełnił również liczne funkcje programowe i organizacyjne, m.in. dwukrotnie funkcję prorektora w latach 1972–1975 oraz 1984–1987.

Brał udział w kilkudziesięciu wystawach ogólnopolskich, regionalnych oraz zagranicznych – m.in. w Belgii, Holandii, Rosji, Danii, Norwegii, Wenezueli, Urugwaju, Meksyku, Francji, Jugosławii, Bułgarii, Szwecji, Kanadzie, Szwajcarii, Turcji, Japonii, Finlandii, Algierii, Tunezji, USA, Islandii, Hiszpanii, RFN, na Kubie i Węgrzech. Uczestniczył także w licznych wystawach międzynarodowych, takich jak Międzynarodowe Biennale Grafiki w Krakowie (1966–1988), Małe Formy Graficzne w Łodzi, Biennale Grafiki CUPRUM w Lublinie oraz Międzynarodowe Biennale Małej Formy Graficznej i Ekslibrisu w Ostrowie Wielkopolskim. Był wielokrotnie nagradzany i wyróżniany za swoją twórczość.

Franciszek Bunsch Zajmował się również ilustracją książkową. Przygotował m.in. cykle drzeworytów do „Pana na Piaskowym Zamku” Julesa de la Madelène oraz „Ballad i romansów” Adama Mickiewicza. Zealizował także unikatowe książki autorskie, m.in. „Oko”, „Fragmenty”, „Cisza”, „Motyle”. Zasłynął także z projektu kart do gry, wydawane przez Krakowskie Zakłady Wyrobów Papierowych. Wydany w 2022 zbiór wspomnień p.t. „U kresu labiryntu” został wyróżniony nagrodą w III edycji Nagrody Krakowa Miasta Literatury UNESCO.

Za działalność pedagogiczną Franciszek Bunsch otrzymał Złoty Krzyż Zasługi (1973), Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1975). W 1988 otrzymał Nagrodę Miasta Krakowa za całokształt twórczości plastycznej, a w 1993 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskimi Orderu Odrodzenia Polski.  W 2017 roku wyróżniono go odznaką „Honoris Gratia” w uznaniu zasług dla miasta Krakowa, a w 2021 otrzymał Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” przyznany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Profesor Bunsch pozostawił po sobie bogaty dorobek artystyczny – liczne grafiki, książki autorskie, ilustracje, ekslibrisy i publikacje teoretyczne. Jego prace znajdują się w ważnych kolekcjach- m.in. Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Lublinie, Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy, Biblioteki Jagiellońskiej, Biblioteki Narodowej w Warszawie, Muzeum w Skopje i w Pradze, Muzeum Miedzi w Legnicy oraz Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Prace Franciszka Bunscha można oglądać w Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej przy ul. Świętokrzyskiej 32 w Warszawie.

Fotografia prof. Franciszka Bunscha- Jacek Bunsch