KATARZYNA ZWOLIŃSKA

Katarzyna Zwolińska urodziła się w 1972 roku w Iłży. W latach 1992-1997 studiowała na Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie, gdzie uzyskała dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Antoniego Fałata oraz prof. Andrzeja Sadowskiego. Dodatkowo ukończyła aneks z grafiki warsztatowej u prof. Danuty Kołwzan-Nowickiej.

Artystka aktywnie uczestniczyła w licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych zarówno w Polsce, jak i za granicą, w tym we Włoszech, Japonii, Hiszpanii, Niemczech i Syrii. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych oraz w Muzeum Regionalnym w Nowym Sączu. Artystka otrzymała wiele nagród i wyróżnień, w tym m.in. nagrodę na V Międzynarodowym Biennale Pasteli w Nowym Sączu oraz wyróżnienie na XIII Festiwalu Malarstwa Współczesnego w Szczecinie.

Dyplom z wyróżnieniem na Wydziale Malarstwa Europejskiej Akademii Sztuk w 1997 roku w pracowni prof. Antoniego Fałata oraz prof. Andrzeja Sadowskiego. Aneks z grafiki warsztatowej u prof. Danuty Kołwzan-Nowickiej.

Zajmowała sięmalarstwem sztalugowym i rysunkiem. Malowała martwe natury, kwiaty i pejzaże. Stworzyła cykl obrazów zainspirowanych XIV wiecznym malarstwem włoskim. Temat w malarstwie Katarzyny Zwolińskiej  był jedynie pretekstem do poszukiwania piękna idealnego, harmonii kolorów, a może przez to tajemnicy i urody świata.
Każdy z obrazów stanowi odrębny mikrokosmos, w którego centrum jest przedmiot malarskiego zainteresowania artystki w jego plastycznej formie. Motyw kwiatów, podobnie jak pejzaż ma w malarstwie bogatą, akademicką tradycję. Katarzyna Zwolińska odrzucała tradycyjne rygory warsztatowe, preferując swobodę używania skrótów, a także zmysłowość i materialność przedstawienia. Syntetyczność ujęcia, próba wkomponowania figur w geometryczne ograniczenia przy jednoczesnym zaakcentowaniu faktury płótna i grubo kładzionej farby, składa się na nową, oryginalną formułę malarską i własny język malarski.

Artystka zmarła po ciężkiej chorobie w 2022 roku.

Malarstwo Katarzyny Zwolińskiej charakteryzuje się wyjątkową wrażliwością na kolor i zmysłowością przedstawienia. Artystka tworzyła głównie subtelne pejzaże, martwe natury. Preferowała swobodne użycie malarskiego medium. W swoich obrazach akcentowała fakturę płótna, na powierzchni grubo kładła farby.

Zwolińska budowała kompozycje wykorzystując obszerne plamy i smugi farby, Czesto korzystała z domieszki piasku, nadając pracom unikalną fakturę. W jej malarstwie pejzażowe motywy wzbogacane są przez chropowatą fakturę materii malarskiej. W ten sposób artystka odnosiła się do natury- przywołujac fakturę  ziemi.

Artystka stworzyła swój rozpoznawalny styl, oparty na dużej kulturze malarskiej i wrażliwości kolorystycznej, tworząc obrazy raz pełne radości życia, innym razem – przepełnone nostalgią.