W Pawilonie Czterech Kopuł we Wrocławiu prezentowana jest wystawa poświęcona twórczości Marii Pinińskiej-Bereś. Maria Pinińska-Bereś (1931-1999) to jedna z najbardziej rozpoznawalnych postaci w polskiej sztuce współczesnej. Jej twórczość obejmuje różnorodne formy, w tym rzeźbę, ceramikę, malarstwo oraz instalacje. Ekspozycja prezentuje różnorodne prace artystki cenionej za swoje unikalne podejście do rzeźby, feminizmu, erotyki, ale i designu. 

Maria Pinińska-Bereś, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, zyskała uznanie dzięki swoim ceramicznym rzeźbom oraz innym formom artystycznym, które często łączyły w sobie elementy tradycyjne i nowoczesne. Kształciła się w pracowni Xawerego Dunikowskiego. Jej twórczość pozostawała odrobinę w cieniu wobec dokonań jej męża, performera i rzexbiarza Jerzego Beresia. Oryginalność, bezkompromosowośći i szczególne potraktowanie materii wyznaczają Marii Pnińskiej-Bereś bardzo znaczące miejsce w historii sztuki.

Wystawa w Pawilonie Czterech Kopuł jest doskonałą okazją do zapoznania się z bogatym dorobkiem artystki, który obejmuje zarówno prace znane, jak i te mniej popularne, ale równie istotne dla zrozumienia jej twórczości. Ekspozycja eksploruje kluczowe wątki relacji do ciała i jego spóleczno-politycznego uwikłania oraz niemal zupełnie pomijanego w sztuce motywu kobiecej seksualności w relacji ze światem natury.

Artystka była znana z eksperymentowania z materiałami, co sprawiło, że jej prace często łączyły tradycję z nowoczesnością. W kontekście sztuki feministycznej, Pinińska-Bereś badała kwestie związane z tożsamością, ciałem i rolą kobiet w społeczeństwie.

Wystawa we Wrocławiu skupia się na kilku kluczowych aspektach twórczości artystki. Prezentuje rzeźby i ceramiki, w których artystka łączyla
formy organiczne z geometrycznymi. Artystka często inspirowała się także naturą, w wyrafinowany sposób oddając piękno otaczającego świata.
W pracach Pinińskiej-Bereś obecny jest silny przekaz feministyczny. Artystka badała relacje między ciałem a przestrzenią, co można interpretować jako komentarz na temat roli kobiet w sztuce i społeczeństwie. Ponadto niektóre z instalacji Pinińskiej-Bereś zachęcają widzów do interakcji, co sprawia, że doświadczenie wystawy jest bardziej osobiste i angażujące. Widzowie mogą wchodzić w swoisty dialog z dziełami.

W chronologiczny rozwój w twórczości Pnińskiej-Bereś wpisuje się zmiana zainteresowań artystki co do wykorzystywanych materiałów. Od bardziej tradycyjnych, ciężkich materii przechodzi do uniwersum materiałó lżejszych, kobiecych, mniej trwałych i podlegających łatwiejszym przekształcenim. Są to m.in. kołdry, nierozłącznie kojarzone z twórczością artystki.Wystawa obejmuje m.in. prace z cyklu Rotundy oraz wykonane z masy papierowej podwieszane z sufinu lub aranżowane we wnętrzach prace z serii Gorsetów.

W kontekście rosnącego zainteresowania sztuką feministyczną, wystawa ta staje się istotnym punktem odniesienia dla kolejnych pokoleń artystów i badaczy, zwracając uwagę na niezwykle awangardowe działania artystki.

Zdaniem krytyków wystawa w Pawilonie Czterech Kopuł jest nie tylko przeglądem dorobku artystycznego Pinińskiej-Bereś, ale także ważnym krokiem do uznania wkładu artystki do rozwoju polskiej sztuki współczesnej. O jej wyjątkowości świadczy też przewrotne połączenie „pensjonarskiej” estetyki, w której królują pastelowe kolory- róże czy biele, z odważnym przełamywaniem sfery tabu. Na uwagę  zasługuje też znakomite wpisanie prezentowanych prac w imponujące wnętrza wrocławskiej budowli.

Maria Pnińska-Bereś
Pawilon Czterech Kopuł, Wrocław
do 13 października 2024