Malarstwo Marty Rynkiewicz to podróż w krainę snu, fantazji i trudnego do uchwycenia niepokoju. Obrazy urodzonej w 1983 roku malarki, przenoszą nas w świat, w którym dominuje przejmujące poczucie pustki i zawieszenia w czasie. Przenika je oniryczny nastrój niepokoju, niedomówienia, a może nawet i strachu? Pozbawione ludzkiej obecności pejzaże, wnętrza i przestrzenie jednocześnie zapraszają do wejścia w ten świat i budzą obawę. Obrazy Marty Rynkiewicz są zaproszeniem do odkrywania tajemnicy.
Wojciech Zmorzyński, w tekście o wystawie napisał: „Muzeum wyobraźni Marty Rynkiewicz powstało w specyficznych, a zarazem dość niezwykłych warunkach obcowania z dobrą i inspirującą sztuką od dzieciństwa. Zapoznała się z pracownią Ryszarda Stryjca – wybitnego grafika, który w swojej twórczości bardziej niż ktokolwiek inny w tym regionie sięgnął w sferę tradycji, wyobraźni i marzeń. Obrazy te wpłynęły na proces kształtowania wyobraźni młodej malarki”..
„Marta Rynkiewicz rozwija się konsekwentnie – bez przeskoków doskonali warsztat, wyostrza malarską wizję. Wierzy w malarstwo w jego symbolicznym wymiarze” Wojciech Zamorzyński
Rynkiewicz tworzy fenomenalną sztukę z pogranicza surrealizmu i malarstwa metafizycznego. To wielowątkowa wizja artystyczna, nasycona znaczeniami. Artystka buduje w swoich obrazach przestrzeń z precyzją i klarownością. Maluje gładko, delikatnie, zawsze podkreślając estetykę swoich prac. Jej obrazy są dekoracyjne, ale na wskroś nowoczesne.
Cechuje ją niezwykła ciekawość koloru. W jej pracach kolor jest podstawą budowania emocji, ale nie jest też pozbawiony symbolicznych wartości.
Jej twórczość inspiruje się wewnętrznym doświadczeniem, ale Marta Rynkiewicz nie stroni od refleksji nad współczesnymi i uniwersalnymi problemami. Ten sposób artystycznej ekspresji pozwala artystce prowadzić dyskurs zarówno z przeszłością, jak i teraźniejszością. Interesuje ją napięcie między naturą a kulturą – choć być może jest ono przedstawione pośrednio, bez odwoływania się do prostego przekazu, a raczej skonstruowane w oparciu o poetyckie metafory i skojarzenia.
Jej malarstwo jest zmysłowe, a jej twórcze wizje głębokie i wielowarstwowe. Egzotyczne krajobrazy i widoki historycznej architektury (często fantazje architektoniczne) przenoszą nas w miejsca odległe, a jednocześnie tak bliskie. Tajemnicze przestrzenie obrazów wypełnione są ciszą i bezruchem (bez obecności człowieka) – arkadowe dziedzińce, starożytne kolumnady, opuszczone łaźnie i baseny egzotycznych kurortów, wszystko precyzyjnie wytyczone w przestrzeni, charakteryzujące się swoistą syntezą kształtów, emanuje atmosferą pozorny spokój i oczekiwanie.
Artystka urzeka zaskakującymi zestawieniami motywów. Maluje też sceny mniej „pesymistyczne”, pełne energii i niepozbawione specyficznego humoru.
Symboliczne znaczenie jej prac jest często nieznane, ale zawsze fascynujące. Spokojne i tajemnicze kompozycje intrygują prostotą. Kluczem do jej kompozycji są czasami tytuły jej prac („Where Anything Can Happen”, „Rebirth”, „Awakening, Source” i inne). Jej pozbawione patosu obrazy emanują swoistą melancholią, będącą w naszych czasach zarówno stosunkiem do świata, jak i rodzajem twórczej wrażliwości.
Marta Rynkiewicz „Gdzie wszystko można, nic nie trzeba”
Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie
22 kwietnia – 6 czerwca 2021
Po wystawie w PGS, najnowsze obrazy Marty Rynkiewicz będą prezentowane w Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
tekst- materiały organizatora
