RAJMUND ZIEMSKI (ur. 1930 w Radomiu, zm. 2005 w Warszawie)
Malarz, pedagog akademicki na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W latach 1949-1955 studiował w Akademii Sztuk Pięknych, gdzie jego profesorem był Artur Nacht-Samborski. Debiutował podczas słynnej Ogólnopolskiej Wystawy Młodej Plastyki „Przeciw wojnie – przeciw faszyzmowi” w warszawskim Arsenale (1955).

Ziemski był jednym z pierwszych laureatów nagrody Cybisa, najbardziej prestiżowego wyróżnienia dla malarzy polskich.

Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
Warszawa / Bruksela

Rajmund Ziemski rozwijał w swoim malarstwie wierną i konsekwentna wizję abstrakcyjną, zaszczepiona jednak w idei pejzażu. Była ona jednak bardzo odległa od klasycznego rozumienia tego terminu. Artysta swoje prace niemal zawsze tytułował właśnie jako pejzaż, dopisując do tego daty i numery.

Pejzaże te jednak zdecydowanie wymykają się definicji malarstwa przedstawiającego. Niejednokrotnie stanowią kompozycje antropomorficzne. Kształty przypominają niekiedy ludzką sylwetę. Czasem pojawia się w nich jakiś znak, wskazujący na fizyczność. Pozostają jednak jednocześnie abstrakcjami, wprowadzając jakąś zgodność między malarstwem figuratywnym i niefiguratywnym.

Można smakować jego kolor, czy harmonię form, a można także myśleć o tym, że jest on kreacją naszych zmysłów, zastanawiać się nad przemijaniem naszych ludzkich spraw.