WOJCIECH FANGOR
Wojciech Fangor to jeden z najwybitniejszych polskich artystów XX wieku, znany przede wszystkim z twórczości w nurcie op-art. Jego prace, które łączą malarstwo, rzeźbę i projektowanie przestrzenne, odzwierciedlają bogactwo środków wyrazu i innowacyjne podejście do koloru oraz formy. Fangor zdobył międzynarodowe uznanie, prezentując swoje dzieła na prestiżowych wystawach, w tym w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku. Jego unikalne mozaiki i instalacje, takie jak te na dworcu Warszawa-Śródmieście, wprowadziły iluzję optyczną do przestrzeni publicznej. Mimo że spędził wiele lat za granicą, jego twórczość pozostaje głęboko związana z polską kulturą i sztuką.
Wojciech Fangor należał do najbardziej znaczących artystów XX i XXI wieku.
Ten malarz, grafik, plakacista i rzeźbiarz urodził się w 1922 r. Czas jego edukacji artystycznej przypadł na okres II Wojny Światowej. Początkowo uczęszczał na prywatne lekcje malarstwa. Dyplom warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych uzyskał tuż po wojnie – w 1946 roku.
Artysta słynął z interdyscyplinarności oraz istotnych zmian stylistyki. Tworzył zarówno dzieła figuratywne, jak i abstrakcyjne. W latach 50. nie tylko malował w nurcie socrealizmu, ale także współtworzył Polską Szkołę Plakatu. Jednym z z pierwszych dzieł Fangora jako plakacisty był plakat był do filmu René Clémenta „Mury Malapagi”. W ciągu kilku lat wykonał ok. 100 plakatów. Był także autorem ilustracji do „Życia Warszawy”.
Jednocześnie Wojciech Fangor współpracował z architektami. W 1958 r. w Salonie „Nowej Kultury” w Warszawie zaprezentował wykonaną we współpracy ze Stanisławem Zamecznikiem instalację przestrzenną „Studium przestrzeni”. Była to pierwsza tego typu instalacja w sztuce światowej.
W roku 1961 r. Wojciech Fangor wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Początkowo był stypendystą Institute for Contemporary Art w Waszyngtonie, potem Ford Foundation w Berlinie Zachodnim. Później wykładał na najważniejszych uczelniach w USA i Anglii, m.in. na Harvard University, oraz Cambridge w stanie Massachusetts.
W latach 60. i 70. włączył się w nurt minimal artu i op-artu. To właśnie w tym czasie powstał cykl prac z charakterystycznymi okręgami i falami, z których jest znany na całym świecie. Jako jedyny Polak miał wystawę indywidualną w nowojorskim Guggenheim Museum. Miało to miejsce w 1970 roku. 37 wystawionych wówczas prac stało się symbolami op-artu. W swoim amerykańskim okresie Fangor tworzył także scenografie do licznych produkcji teatralnych. Od połowy lat 70. i w latach 80. powrócił do malarstwa figuratywnego i rozpoczął tworzenie kolaży, inspirując się kulturą masową – w tym ujęciami wprost z telewizyjnego ekranu. W 1999 r. wrócił do Polski.
Na początku lat 2000 powrócił do swych dawnych rysunków, przenosząc je na obszar malarstwa.
Wojciech Fangor był laureatem licznych nagród i wyróżnień. Został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Był także laureatem nagrody im. Jana Cybisa.
Artysta zmarł 25 października 2015 r. w mieście, w którym się urodził – Warszawie.
TWÓRCZOŚĆ FANGORA W PRZESTRZENI PUBLICZNEJ
Twórczość Fangora jest ciągle żywa, bowiem jego prace spotykamy nie tylko w galeriach sztuki czy muzeach, lecz także w przestrzeni publicznej.
Przykładowo, na dworcu Warszawa Śródmieście można oglądać wykonane przez niego w latach 60. żywe, abstrakcyjne, op-artowe mozaiki. Znajdują się one na sufitach nad trzema peronami oraz na ścianach holów i pomieszczeń dawnych poczekalni wzdłuż bocznych peronów, a także w przejściach na środkowy peron. Łącznie jest ich aż 79 (52 sufitowe i 27 ściennych). Wszystkie wykonano ze szkliwionej ceramiki pochodzącej z zakładów fajansu we Włocławku. Żywe kolory prostokątnych elementów uzyskano częściowo dzięki barwnikom sprowadzanym z Włoch.
W 202 roku unikatowe dekoracje warszawskiego dworca uzyskały wpis do rejestru zabytków nieruchomych.
To nie jedyne dzieła Fangora w przestrzeni miejskiej.
W 2007 roku artysta opracował projekt wystroju siedmiu stacji II linii metra w Warszawie. Stadion Narodowy, Rondo ONZ, Nowy Świat-Uniwersytet,
Centrum Nauki Kopernik, Dworzec Wileński, Rondo Daszyńskiego, Świętokrzyska – to stacje tworzące podziemną galerię.
Postać Wojciecha Fangora inspirowała dokumentalistów – w 1991 r. powstał film „Fangor notatki z wystawy”, poświęcony twórczości artysty z okresu 1960-1990. Był także jednym z bohaterów cyklu dokumentalnego na temat grafików Polskiej Szkoły Plakatu – „Polnische Plakat Kunst: Wojciech
Fangor” (z roku 2009).
PRACE WOJCIECHA FANGORA W KOLEKCJACH
Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Narodowe w Krakowie, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Museum of Modern Art w Nowym Jorku, San Francisco Museum of Modern Art – SFOMA, Stedelijk Museum w Amsterdamie, Jankilevitsch Collection, The Israel Museum w Jerozolimie, Art House – Thoma Foundaion w Santa Fe, The Power Gallery of Art w Sydney, Harlem Museum w Nowym Jorku
WYBRANE WYSTAWY
1961: 15 Polish Painters, Museum of Modern Art, Nowy Jork
1962: Institute of Contemporary Art w Waszyngtonie
1963: Galerie Lambert, Paryż
1965: Galerie Springer, Berlin
1965: The Responsive Eye, Museum of Modern Art, Nowy Jork
1968: Biennale Sztuki w Wenecji
1970: Solomon R. Guggenheim Museum, Nowy Jork
1990: Wystawa retrospektywna – 50 lat malarstwa, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa
2003: CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa
2015: Wojciech Fangor. 3 wymiary. Retrospektywa, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko, Polska
2022: Fangor. Poza obraz, Muzeum Narodowe- Pałac w Oliwie, Gdańsk
DLA KOLEKCJONERÓW
W przypadku zainteresowania obrazami Wojciecha Fangora, prosimy o kontakt mailowy. Z przyjemnością będziemy informować w przypadku dostępnych dzieł.
Podziel się!
WOJCIECH FANGOR
Wojciech Fangor to jeden z najwybitniejszych polskich artystów XX wieku, znany przede wszystkim z twórczości w nurcie op-art. Jego prace, które łączą malarstwo, rzeźbę i projektowanie przestrzenne, odzwierciedlają bogactwo środków wyrazu i innowacyjne podejście do koloru oraz formy. Fangor zdobył międzynarodowe uznanie, prezentując swoje dzieła na prestiżowych wystawach, w tym w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku. Jego unikalne mozaiki i instalacje, takie jak te na dworcu Warszawa-Śródmieście, wprowadziły iluzję optyczną do przestrzeni publicznej. Mimo że spędził wiele lat za granicą, jego twórczość pozostaje głęboko związana z polską kulturą i sztuką.
Wojciech Fangor należał do najbardziej znaczących artystów XX i XXI wieku.
Ten malarz, grafik, plakacista i rzeźbiarz urodził się w 1922 r. Czas jego edukacji artystycznej przypadł na okres II Wojny Światowej. Początkowo uczęszczał na prywatne lekcje malarstwa. Dyplom warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych uzyskał tuż po wojnie – w 1946 roku.
Artysta słynął z interdyscyplinarności oraz istotnych zmian stylistyki. Tworzył zarówno dzieła figuratywne, jak i abstrakcyjne. W latach 50. nie tylko malował w nurcie socrealizmu, ale także współtworzył Polską Szkołę Plakatu. Jednym z z pierwszych dzieł Fangora jako plakacisty był plakat był do filmu René Clémenta „Mury Malapagi”. W ciągu kilku lat wykonał ok. 100 plakatów. Był także autorem ilustracji do „Życia Warszawy”.
Jednocześnie Wojciech Fangor współpracował z architektami. W 1958 r. w Salonie „Nowej Kultury” w Warszawie zaprezentował wykonaną we współpracy ze Stanisławem Zamecznikiem instalację przestrzenną „Studium przestrzeni”. Była to pierwsza tego typu instalacja w sztuce światowej.
W roku 1961 r. Wojciech Fangor wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Początkowo był stypendystą Institute for Contemporary Art w Waszyngtonie, potem Ford Foundation w Berlinie Zachodnim. Później wykładał na najważniejszych uczelniach w USA i Anglii, m.in. na Harvard University, oraz Cambridge w stanie Massachusetts.
W latach 60. i 70. włączył się w nurt minimal artu i op-artu. To właśnie w tym czasie powstał cykl prac z charakterystycznymi okręgami i falami, z których jest znany na całym świecie. Jako jedyny Polak miał wystawę indywidualną w nowojorskim Guggenheim Museum. Miało to miejsce w 1970 roku. 37 wystawionych wówczas prac stało się symbolami op-artu. W swoim amerykańskim okresie Fangor tworzył także scenografie do licznych produkcji teatralnych. Od połowy lat 70. i w latach 80. powrócił do malarstwa figuratywnego i rozpoczął tworzenie kolaży, inspirując się kulturą masową – w tym ujęciami wprost z telewizyjnego ekranu. W 1999 r. wrócił do Polski.
Na początku lat 2000 powrócił do swych dawnych rysunków, przenosząc je na obszar malarstwa.
Wojciech Fangor był laureatem licznych nagród i wyróżnień. Został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Był także laureatem nagrody im. Jana Cybisa.
Artysta zmarł 25 października 2015 r. w mieście, w którym się urodził – Warszawie.
TWÓRCZOŚĆ FANGORA W PRZESTRZENI PUBLICZNEJ
Twórczość Fangora jest ciągle żywa, bowiem jego prace spotykamy nie tylko w galeriach sztuki czy muzeach, lecz także w przestrzeni publicznej.
Przykładowo, na dworcu Warszawa Śródmieście można oglądać wykonane przez niego w latach 60. żywe, abstrakcyjne, op-artowe mozaiki. Znajdują się one na sufitach nad trzema peronami oraz na ścianach holów i pomieszczeń dawnych poczekalni wzdłuż bocznych peronów, a także w przejściach na środkowy peron. Łącznie jest ich aż 79 (52 sufitowe i 27 ściennych). Wszystkie wykonano ze szkliwionej ceramiki pochodzącej z zakładów fajansu we Włocławku. Żywe kolory prostokątnych elementów uzyskano częściowo dzięki barwnikom sprowadzanym z Włoch.
W 202 roku unikatowe dekoracje warszawskiego dworca uzyskały wpis do rejestru zabytków nieruchomych.
To nie jedyne dzieła Fangora w przestrzeni miejskiej.
W 2007 roku artysta opracował projekt wystroju siedmiu stacji II linii metra w Warszawie. Stadion Narodowy, Rondo ONZ, Nowy Świat-Uniwersytet,
Centrum Nauki Kopernik, Dworzec Wileński, Rondo Daszyńskiego, Świętokrzyska – to stacje tworzące podziemną galerię.
Postać Wojciecha Fangora inspirowała dokumentalistów – w 1991 r. powstał film „Fangor notatki z wystawy”, poświęcony twórczości artysty z okresu 1960-1990. Był także jednym z bohaterów cyklu dokumentalnego na temat grafików Polskiej Szkoły Plakatu – „Polnische Plakat Kunst: Wojciech
Fangor” (z roku 2009).
PRACE WOJCIECHA FANGORA W KOLEKCJACH
Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Narodowe w Krakowie, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Museum of Modern Art w Nowym Jorku, San Francisco Museum of Modern Art – SFOMA, Stedelijk Museum w Amsterdamie, Jankilevitsch Collection, The Israel Museum w Jerozolimie, Art House – Thoma Foundaion w Santa Fe, The Power Gallery of Art w Sydney, Harlem Museum w Nowym Jorku
WYBRANE WYSTAWY
1961: 15 Polish Painters, Museum of Modern Art, Nowy Jork
1962: Institute of Contemporary Art w Waszyngtonie
1963: Galerie Lambert, Paryż
1965: Galerie Springer, Berlin
1965: The Responsive Eye, Museum of Modern Art, Nowy Jork
1968: Biennale Sztuki w Wenecji
1970: Solomon R. Guggenheim Museum, Nowy Jork
1990: Wystawa retrospektywna – 50 lat malarstwa, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa
2003: CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa
2015: Wojciech Fangor. 3 wymiary. Retrospektywa, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko, Polska
2022: Fangor. Poza obraz, Muzeum Narodowe- Pałac w Oliwie, Gdańsk
DLA KOLEKCJONERÓW
W przypadku zainteresowania obrazami Wojciecha Fangora, prosimy o kontakt mailowy. Z przyjemnością będziemy informować w przypadku dostępnych dzieł.
